نور

گل داودی یک گیاه آفتاب دوست است که روزانه به 5 تا 6 ساعت نور خورشید نیاز دارد. در صورتی که نیاز نوری آن تامین شود گل های درشت تر و درخشان تری را تولید می کند و بالعکس. در مناطق گرمسیر و در اوج گرمای تابستان ایجاد یک سایه در بعد از ظهر به بقای گل کمک می کند.

خاک

گل داوددی انواع خاک را تحمل می کند اما در خاک غنی، مرطوب و زهکشی شده بهترین عملکرد را دارد. خاک خیلی خشک و سفت مانع از ریشه زایی گیاه می شود. برای تشخیص اینکه آیا بافت خاک مناسب است یا نه می توان یک مشت از خاک را برداشت و آن را فشرد، اگر خاک گلوله شد و یا به سرعت از هم پاشید خاک مناسب نیست ولی اگر به آرامی خرد شد نشان دهنده خاک مناسب است.

دما

گل داوودی هوا سرد و خنک را ترجیح می دهد و گل های آن دوام بیشتری خواهد داشت. در صورتی که در گرمای زیاد گل های آن محو می شود. بهترین دما برای داوودی در طول روز 21 درجه و در شب 15 درجه است در حالی که می تواند در برابر شرایط سرد تا دمای 15- درجه سانتی گراد به خوبی مقاومت کند.

آب

داوودی را در دوره های منظم آبیاری کنید زمانی که خاک سطحی کمی خشک شد می توانید آبیاری کنید. گیاه نباید غرق در آب شود و در ماه های سرد سال کمتر آبیاری کنید.

کود

کوددهی باعث رشد بهتر داوودی خواهد شد. چنانچه کاشت بذر گل داوودی را در پاییز انجام می دهید باید کوددهی را به بهار منتقل کنید. اگر در پاییز کود دهید باعث کاهش مقاومت و تحمل آن در زمستان سرد و یخبندان خواهد شد.

هرس

هرس و نیشگون گرفتن از اقدامات مهم در امر نگهداری داوودی است که باعث تولید شاخه های جوان، گلدهی بیشتر و مانع از ساق دار شدن و ارتفاع زیاد گیاه می شود. در بهار برای گلدهی بیشتر شاخه های جانبی را حذف کنید. هر سه هفته یک بار تا اوایل تیرماه، یک اینچ از نوک هر شاخه را هرس کنید. شاخه های انبوه، خیلی ضعیف یا خیلی قوی و گل های خشک و پژمرده را حذف کنید. در زمستان گیاه را قطع نکنید اگر خود به خود از بین رود در بهار سال بعد قوی تر ظاهر خواهد شد. 

 

 

مراحل کاشت بذر گل داوودی:

 

1. فراهم کردن بستر خزانه: ترکیبی از خاک کشاورزی، ماسه و کوکوپیت به یک میزان به ارتفاع 10 الی 15 سانتی متر  برای بستر خزانه فراهم کنید.

 

2. بذر پاشی: بذر را روی بستر خزانه بپاشید و سپس روی بذر ها را با یک پوشش نرم مانند پوشال، سبوس برنج و یا کاه خرد شده به اندازه دو برابر قطر بذر بپوشانید.

 

3. آبیاری: پوشش باید دائما مرطوب باشد. بصورت فواره ای یا با آبپاش چند بار در روزآبیاری کنید. آب نباید داخل پوشش بایستد زیرا باعث آلودگی قارچی بذر ها شده و مانع از جوانه زنی بذر می شود.

 

4. نشاکاری : زمانی که نشاها به اندازه کافی رشد کردند، می توان آن ها را با فاصله 25*25 سانتی متر به زمین اصلی منتقل کرد.